Κάποια τραγούδια που εμπλέκουν ή υπονοούν θέατρο

Το θέατρο βασικά και όλα τα συναφή του όπως πχ μάσκες κ.α που αναφέρονται σε κάποια τραγούδια συνηθίζουν να χρησιμοποιούνται ως αρνητικές έννοιες. Μιλούν τις περισσότερες φορές για άτομα που έχουν »ταλέντο» να εξαπατούν και να υποκρίνονται σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως ένας επαγγελματίας ηθοποιός. Είναι κρίμα πάντως που το θέατρο γενικά στα τραγούδια παίρνει μια τόσο αρνητική υπόσταση. Θα ήθελα να ακούσω και άλλου είδους τραγούδια που να εμπλέκουν το θέατρο με πιο θετικά νοήματα εννοήται, οπόταν αν βρήτε κάτι αναρτήστε το, θα χαρώ πολύ.

 

Θέατρο – Χρήστος Δάντης

 

Μάσκα – Δέσποινα Βανδή

 

Μπορώ και εγώ – Going Through

 

 

Θεατρική παράσταση

Μια γυναίκα παρακολουθούσε μια θεατρική παράσταση. Καθόταν σε μια από τις καλύτερες θέσεις, στην πρώτη σειρά στο κέντρο. Η παράσταση ήταν τόσο δημοφιλής που για να μπορέσει κάποιος να την παρακολουθήσει έπρεπε να προκρατήσει θέση τουλάχιστον 3 μήνες πρίν!! Μιλάμε για τεράστια επιτυχία και γέμιζαν όλες οι θέσεις σε κάθε παράσταση! Δίπλα της υπήρχε μια θέση άδεια.

Στο διάλειμα ένας κύριος που καθόταν πάραδιπλα αρχίζει την κουβέντα μαζί της. Την ρωτάει  ‘’Πώς θα μπορούσε κανείς με μια τόσο καλή θέση κρατημένη από πολύ πριν να χάσει την παράσταση?’’

Η γυναίκα του αποκρίθηκε οτι η ίδια έκλεισε τις συγκεκριμένς θέσεις πριν τρισίμισι μήνες πριν περίπου. Μία για την ίδια και μια για τον άντρα της. Ο άντρας της του συνέχισε, πέθανε οπότε και για αυτό εμεινε άδεια η θέση δίπλα της.

Μα καλά ξαναρωτά ο κύριος ‘’Δεν βρήκατε κάποιο φίλο ή συγγενή να έρθει μαζί σας για συντροφιά έτσι ώστε να μην χαραμιστεί και η θέση σε μια τόσο αξιόλογη παράσταση?’’

Τι να σας πω του απαντάει εκείνη, κανείς δεν ήθελε να έρθει, όλοι προτιμόυσαν να πάνε στην κηδεία.!

—————————————————————————————————————————————

Τι να πει κανεις? Ότι και να πω εγώ πάντως θα ‘ναι λίγο μπροστα στην περίπτωση της πάραπάνω κυρίας!!!! Ο καθένας ομως κάνει τις επιλογές του! Έτσι κι αυτή επέλεξε! Τολμηρή επιλογή και ακραία .δεν λέω πως δεν υπάρχουν άτομα εξω που να σκέφτονατι ανάλογα με τον τρόπο αυτής της γυναίκας απλά θέλω να πιστεύω πως εκεί που καλείται ο άνθρωπος χρειάζεται να είναι άνθρωπος και όχι απάνθρωπος!! ελπίζω να ευχαριστηθήκατε κατ τα τ’αλλα το ανέκδοτο!

Σε ένα παλιό θέατρο

Ένας ταξιθέτης κάνοντας τη βόλτα του μέσα στο θέατρο βλέπει κάποιον με λίγο σκισμένα και αρκετά σκονισμένα ρούχα με λίγο αίμα και γενικότερα σε κακό χάλι απλωμένο σε 2 θέσεις.
Του λέει: ‘’Γειά σας κύριε. Μήπως μπορώ να δω το εισιτήριο σας;»
Του το δίνει ο τύπος, το κοιτάει ο ταξιθέτης και του λέει:

 «Αχάα!!! Αυτό το εισητήριο είναι για τον εξώστη κύριε!  Έπρεπε να είστε στον εξώστη!!
 Και του απαντά με κόπο ο άνθρωπος ‘’Το ξέρω, έεπεσααα…»

———————————————————————————————-

‘Ενα τραγικοκωμικό ανέκδοτο θα λεγε κανείς που περικλείεται στο χώρο του θεάτρου ήταν το περιεχόμενο της πιο πάνω ανάρτησης. Ήθελα να το αναρτήσω όχι τόσο γιατί γέλασα όσο για την θεατρικότητα που ένιωσα πως το χαρακτήριζε όταν το διάβαζα. Βασικά μπήκα σε μια διαδικασία καθώς προχωρούσε και εξελισσόταν το ανέκδοτο και έφτιαχνα μόνη μου τις εικόνες στο μυαλό μου και αυτός μάλλον ήταν ο κύριος λόγο που το ανέρτησα. Το κανε καποιος άλλος αυθόρμητα αυτό?